Panisso(-negro)
Echinochloa oryzicola
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Échinochloé phyllopogon, Panisse noire.
Descripcioun :La panisso-negro trachis dins li risiero de Camargo. Sèmblo proun au pèd-de-gau, pamens lou brout (paniculo) resto bèn dre sènso retoumba sus li coustat. Se destrìo tambèn dis àutri Echinochloa bonodi si noumbrous péu sus li bord di guèno di fueio e sa grosso barbo au nivèu de la lengueto (vèire li fotò). Pensa de coumpara emé lis àutri panisso de risiero.
Usanço :Aquesto planto, que nous vèn d'Asìo troupicalo, s'atrovo soulamen dins li risiero qu'èi samenado emé lou ris. Adounc, au contro dóu pèd-de-gau, fai pas de gròssi poupulacioun e se vèi d'un biais regulié. Pèr acò èi tihous de lucha contro èlo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Echinochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 13 à 18 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre
Liò : Risiero
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo troupicalo
Ref. sc. : Echinochloa oryzicola (Vasinger) Vasinger, 1934
(= Echinochloa phyllopogon sensu auct. = Echinochloa oryzoides subsp. phyllopogon (Stapf) Tzvelev, 1968 )
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )